Το κουφό δελφίνι
το μουγγό μυρμήγκι
και η κουτσή μέδουσα
έψαχναν τα νοήματα της ζωής

μέχρι που μετοίκησαν
τη ζαλισμένη σαλιάρα
ενός μπέμπη

εκείνος καθώς έτρωγε
σήκωνε κύματα βοής
σήματα για το βαρκάκι
της μπουκιάς

εκείνα
στο νέο τους σπίτι
στη χάση και στη φέξη
χώριζαν το χασομέρι
από τη χασομέρα και τα χασομέρη
χάνοντας
τα ακριβότερά τους
πρόσωπα