Πάλι δεν αντέχω και σε ψάχνω στο μυαλό μου
χάνομαι σε σκέψεις που λυγίζουν τ’ όνειρο μου
κι απόψε δεν μπορώ να σ’ αντικρύσω ειλικρινά.

Κι άλλο ένα βράδυ θα θυμώσω και θα σπάσω
τους τοίχους θα χαράξω, θα πιω για να ξεχάσω
αλήθεια δεν μπορώ μακριά σου εγώ να ζω ειλικρινά.

Δεν μπορώ μακριά σου χάνομαι,
σαν τρελός σου λέω αισθάνομαι,
είναι βράδια που ματώνουν οι πληγές.

Άλλο δεν μπορώ στ’ ορκίζομαι,
σ’ άδεια χέρια χαραμίζομαι,
γύρνα πίσω να γιατρέψεις τις πληγές
και ζήτα μου ότι θες.

Πάλι δεν αντέχω και κοιτώ φωτογραφίες
πάλι ζω το δάκρυ καθισμένος στις γωνίες
αλήθεια δεν μπορώ χωρίς τα δυο σου μάτια συντροφιά.

Κι άλλο ένα βράδυ αναπάντητες οι κλήσεις
τα σπάω τα τηλέφωνα μα εσύ δεν θ’ απαντήσεις
αλήθεια δεν μπορώ μακριά σου εγώ να ζω ειλικρινά.

Δεν μπορώ μακριά σου χάνομαι,
σαν τρελός σου λέω αισθάνομαι,
είναι βράδια που ματώνουν οι πληγές.

Άλλο δεν μπορώ στ’ ορκίζομαι,
σ’ άδεια χέρια χαραμίζομαι,
γύρνα πίσω να γιατρέψεις τις πληγές
και ζήτα μου ότι θες.