Πιάστηκα στα φτερά του ανεμόμυλου
και με γυρνάς, που με πας, που με πας.
Θέλω να φύγω μα κοντά σου με κρατάς
κι όταν ρωτάω αν στ’ αλήθεια μ’ αγαπάς
δεν με κοιτάς, δεν με κοιτάς
μα πιο σφιχτά στην αγκαλιά σου με τραβάς.

Είσαι ένας ανεμόμυλος και είμαι τα φτερά σου
χωρίς εμένα δεν μπορείς ούτε κι εγώ μπορώ.
Πως έγινε και μ’ έκλεισες μέσα στην αγκαλιά σου
ψάχνω και καιρό για να το βρω μα ακόμα απορώ.

Πιάστηκα στα φτερά του ανεμόμυλου
και με γυρνάς, που με πας, που με πας.
κι όλο γυρνώ, που τραβώ, που τραβώ.
Θέλω να φύγω μακριά μα δεν μπορώ
μένω κοντά σου και στα μάτια σε κοιτώ
και απορώ και απορώ
πότε τη δύναμη να πω ένα γεια θα βρω.

Είσαι ένας ανεμόμυλος και είμαι τα φτερά σου
χωρίς εμένα δεν μπορείς ούτε κι εγώ μπορώ.
Πως έγινε και μ’ έκλεισες μέσα στην αγκαλιά σου
ψάχνω και καιρό για να το βρω μα ακόμα απορώ.