Η ώρα έχει φτάσει τρεις κι εσύ καρδιά μου απορείς
γιατί κι απόψε έχεις μείνει πάλι μόνη.
Έχεις παράπονα κι εσύ απ’ του μυαλού τη λογική
που τόσα χρόνια σε παιδεύει σε πληγώνει.

Αγάπησες και αγαπάς
ήσουνα πάντα αληθινή, είχες αξίες.
Αγάπησες και αγαπάς
έγινες όμως γραφική με τη δική μου λογική
και ζεις ακόμα στους δικούς σου γαλαξίες.

Τίποτα δεν σε συγκινεί και είναι η νύχτα αφορμή
στις αναμνήσεις της ζωής μου να ξεσπάσεις.
Έχεις τα δίκια σου κι εσύ ήσουνα πάντοτε χρυσή
γι’ αυτό δεν πίστεψες πως κάποτε θα χάσεις.

Αγάπησες και αγαπάς
ήσουνα πάντα αληθινή, είχες αξίες.
Αγάπησες και αγαπάς
έγινες όμως γραφική με τη δική μου λογική
και ζεις ακόμα στους δικούς σου γαλαξίες.