Μου ‘πες θα ‘ρθεις, μπροστά μου θα σταθείς
τον ήλιο μες στα χέρια σου κρατούσες.
Μου ‘πες θα ‘ρθεις, μα πάντοτε αργείς
και γι άλλη μες στον ύπνο σου μιλούσες.

Αχ και να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα,
να μπορώ να ζω και ν’ αγαπώ χωρίς εσένα.
Αχ και να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα,
κι όλα τα σημάδια στο λαιμό μου να ‘ταν ξένα,
να μην είχα τίποτα από εσένα.

Μου ‘πες θα ‘ρθεις, μα όλο έτσι λες
μαχαίρι στις καρδιάς και τις πληγώνεις.
Μου ‘πες θα ‘ρθεις, μπροστά μου θα φανείς
και να που ήρθες πια και με σκοτώνεις.

Αχ και να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα,
να μπορώ να ζω και ν’ αγαπώ χωρίς εσένα.
Αχ και να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα,
κι όλα τα σημάδια στο λαιμό μου να ‘ταν ξένα,
να μην είχα τίποτα από εσένα.

Κι από της ψυχής το βάθος, το πιο όμορφο μου λάθος
ήτανε τα δυο σου μάτια που ‘ταν ουρανός.
Κι από της ψυχής το βάθος, η καρδιά μου ένας βράχος
κι εσύ το κύμα που το φέρνει ο ωκεανός.

Αχ και να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα,
να μπορώ να ζω και ν’ αγαπώ χωρίς εσένα.
Αχ και να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα, να 'σουν ψέμα,
κι όλα τα σημάδια στο λαιμό μου να ‘ταν ξένα,
να μην είχα τίποτα από εσένα.