Μένα με λένε Ηρακλή με σιδερένια μπράτσα
δε σε φοβάμαι Κέρβερε κι ας έχεις άγρια φάτσα.
Έχω στην πλάτη λεοντή και ρόπαλο στον ώμο
κι άμα θα πάρω ανάποδες κάλλιο ν’ αλλάξεις δρόμο.

Μη μου κάνεις τον καμπόσο
Κερβεράκο και θυμώσω,
ας τα βρούμε σαν δυο φίλοι
μη σου αστράψω ένα σκαμπίλι.

Έκανα άθλους δώδεκα τους ξέρει όλη η Ελλάδα
και δεν σηκώνω πονηριές ούτε και αγριάδα.
Είμαι καλός, είμαι σωστός μη με περνάς για βλάκα
κι άμα γυρεύεις τσαμπουκά δε δέρνω εγώ για πλάκα.

Μη μου κάνεις τον καμπόσο
Κερβεράκο και θυμώσω,
ας τα βρούμε σαν δυο φίλοι
μη σου αστράψω ένα σκαμπίλι.

Μη δω μπροστά μου Λέοντα και Στυμφαλίδα κότα
τα πήρα κατακέφαλα τους άλλαξα τα φώτα.
Ανθρωποφάγα άλογα, Ταύρους, Λερναίες Ύδρες
και τέρατα τρικέφαλα τα κάνω αμέσως βίδες

Μη μου κάνεις τον καμπόσο
Κερβεράκο και θυμώσω,
ας τα βρούμε σαν δυο φίλοι
μη σου αστράψω ένα σκαμπίλι.

Ποτάμια αλλαξοδρόμησα κυνήγησα ελάφι
γιατί έχω δύναμη πολύ κι ένα μυαλό ξυράφι.
Κράτησα το στερέωμα κατέβηκα στον Άδη
δεν ήξερες δε ρώταγες, πού πας, ωρέ στραβάδι;

Μη μου κάνεις τον καμπόσο
και με κάνεις και θυμώσω,
ας τα βρούμε σαν δυο φίλοι
μη τις φας στο πιτς φιτίλι.