Ξέρω πως χωριστήκανε
οι δρόμοι μας στα δυο
μα είναι η πόλη μια σταλιά
και σε αισθάνομαι.

Μες στο μυαλό μου πυρκαγιά
και στην καρδιά μου κρύο
όλη η πόλη ένας βωμός
που θυσιάζομαι.

Τίποτα δεν αξίζω αν δεν είσαι εδώ
πως ότι ήταν ένα να κοπεί στα δυο,
αν δεν είσαι εδώ.
Θα είναι η ζωή μου νύχτα- μέρα
άλλο ένα πιόνι στην σκακιέρα
σε μια παρτίδα δίχως νόημα και σκοπό.

Ίσως δεν ευνοήσανε
οι άνεμοι τα φτερά μας
μα εκεί έχει αξία το σ’ αγαπώ,
απάνω απ’ τους γκρεμούς.

Έλα να ενώσουμε ξανά
το άγιο πέταγμά μας
να ταξιδέψουμε αγκαλιά
με όλους τους καιρούς.

Τίποτα δεν αξίζω αν δεν είσαι εδώ
πως ότι ήταν ένα να κοπεί στα δυο,
αν δεν είσαι εδώ.
Θα είναι η ζωή μου νύχτα- μέρα
άλλο ένα πιόνι στην σκακιέρα
σε μια παρτίδα δίχως νόημα και σκοπό.