Γελάς ξανά μετά από χρόνια
κι εγώ το γέλιο σου χαζεύω
Θυμάμαι δρόμους και χειμώνες
για σένα πάντα να παλεύω

Χανόσουν κι έχανε η πλάση
χαιρόσουν φώτιζε ο κόσμος
σφιχτά το χέρι μου ‘χες πιάσει
μου ‘λεγες άτιμος ο χρόνος

Την περίμενα την ώρα
που θα πέρναγε η μπόρα
που θα άρχιζε η ζωή απ’ την αρχή

Τα μικρά θα ‘ ταν μεγάλα
θα ξεχνούσες όλα τ’ άλλα
που σε φόβισαν και γίνανε πληγή

Την περίμενα την ώρα
την αρχή

Γελάς ξανά και κάνεις σχέδια
Πως μου ‘χε λείψει να σ’ ακούω
γεννάς τραγούδια αυτοσχέδια
πίσω απ’ την πόρτα κρυφακούω