Κοίτα, τι περνάω για σένα
μάθε, ζω έναν εφιάλτη
άκου, έρημο το σπίτι
άλλο, δεν αντέχω για πολύ

Οσο σε σκέφτομαι μέσα στην αγκαλιά του
τόσο τρελαίνομαι που πίνεις τα φιλιά του
και τι δε θα’δινα να σ’εκανα δική μου
για να χαρώ εγώ και η συνείδησή μου

Κοίτα, δεν περνάει ο χρόνος
Μάθε πως φοβάμαι μόνος
Ακου της σιωπής τον ήχο
άλλο δε θ’αντέξω για πολύ

Οσο σε σκέφτομαι μέσα στην αγκαλιά του
τόσο τρελαίνομαι που πίνεις τα φιλιά του
και τι δε θα’δινα να σ’εκανα δική μου
για να χαρώ εγώ και η συνείδησή μου

Και δεν αντέχω να γυρίζω ξημερώματα στο σπίτι
δεν υπάρχει ούτε ψυχή
δεν αντέχω ν’αναπνέω σ’ενα αδέσποτο πλανήτη
αν δεν είσαι δίπλα μου εσύ

Οσο σε σκέφτομαι μέσα στην αγκαλιά του
τόσο τρελαίνομαι που πίνεις τα φιλιά του
και τι δε θα’δινα να σ’εκανα δική μου
για να χαρώ εγώ και η συνείδησή μου

Κοίτα τι περνάω για σένα