Που πάει η αγάπη όταν χάνεται
σε ποιο κουτί κλειδώνει και δεν βγαίνει.
Ποια σκάλα ξεδιπλώνει πιάνεται
και πάλι σαν παράπονο ανεβαίνει.

Αγάπη στων ματιών μου το βυθό
θα μείνεις ένα δάκρυ ακριβό,
που στέγνωσες σαν φύσηξε ο βοριάς
και έχασες το δρόμο της καρδιάς.

Που πάει η αγάπη όταν χάνεται
σε ποια γωνιά κουρνιάζει, είναι κρυμμένη.
Χρόνο αγνοεί, δεν τον αισθάνεται
μα μέσα απ’ την πνοή μου ανασαίνει.

Αγάπη στου μυαλού μου τις γραμμές
θα μείνεις μια ανάμνηση του χτες,
αβάσταχτος καημός κάθε βραδιάς
σαν έχασες το δρόμο της καρδιάς.