Εσύ μιλάς με τα πουλιά
έχεις την ίδια τη λαλιά, εγώ που να χωρέσω.

Πετάς ψηλά στον ουρανό
και θέλεις να σ’ ακολουθώ
τα πόδια μου είναι στη γη,
το πέταγμα μου μια στιγμή.

Μη σταματήσεις να πετάς
πουλάκι μου να κελαηδάς, αγρίμια να μερεύεις.
Πέτα ψηλά στον ουρανό, σύμμαχο να ‘χεις το θεό
για να σε προστατεύει.

Αηδόνι είσαι κι η σκλαβιά
σου κόβει τη λαλιά σου
σου παίρνει όλη τη χαρά
και τρέμουν τα φτερά σου.

Μη σταματήσεις να πετάς
πουλάκι μου να κελαηδάς, αγρίμια να μερεύεις.
Πέτα ψηλά στον ουρανό, σύμμαχο να ‘χεις το θεό
για να σε προστατεύει.

Κι όταν κατέβεις χαμηλά
να πλέξεις όμορφη φωλιά
αηδόνι να ‘χεις συντροφιά
και να ξεχάσεις τη σκλαβιά.