Αυτός που κάθεται μονάχος σε μιαν άκρη
αυτός που τώρα δεν μιλάει σε κανένα,
είναι αυτός που δεν αντέχει άλλο δάκρυ
είναι αυτός που νοσταλγεί τα περασμένα.

Αν δε μιλώ είμαι για σένα,
αν δε γελώ είμαι για σένα,
αν τρελαθώ θα ‘ναι για σένα,
αν σκοτωθώ θα ‘ναι για σένα.

Αυτός που τρέχει μοναχός στη λεωφόρο
αυτός που ξέχασε το πόδι του στο γκάζι,
είναι αυτός που δεν αντέχει άλλο πόνο
είναι αυτός ότι κι αν γίνει δεν τον νοιάζει.

Αν δε μιλώ είμαι για σένα,
αν δε γελώ είμαι για σένα,
αν τρελαθώ θα ‘ναι για σένα,
αν σκοτωθώ θα ‘ναι για σένα.