Τι κι αν απόψε δεν ανάψουνε τ’ αστέρια
τι κι αν απόψε το φεγγάρι δεν μιλά
εμείς οι δυο θ’ αγαπιόμαστε αιώνια
σ’ αυτό τον κόσμο που η αδικία κυβερνά.

Τι κι αν η πίκρα έχει ριζώσει στην καρδιά μας
τι κι αν το δάκρυ μες στα μάτια μας κυλά,
εμείς οι δυο θα παλεύουμε αιώνια
για μια αγάπη που θα ζει παντοτινά.

Κάθε αγάπη σαν μικρή πεταλουδίτσα
θέλει να ζει μέσα σ’ ελεύθερο ουρανό
κι όχι να μοιάζει ανεμώνη που μαδάει
σε κάποιο τόπο γκρίζο, μαύρο, σκοτεινό.

Τι κι αν η θλίψη έχει πετρώσει την καρδιά μου
και το χαμόγελο σου μοιάζει μακρινό,
θ’ αγκαλιαστούμε και θα σμίξουνε τα χείλη
σε κάποιο ελεύθερο και γαλανό ουρανό.

Τι κι αν απόψε δεν ανάψουνε τ’ αστέρια
τι κι αν απόψε το φεγγάρι δεν μιλά
εμείς οι δυο θ’ αγαπιόμαστε αιώνια
σ’ αυτό τον κόσμο που η αδικία κυβερνά.

Κάθε αγάπη σαν μικρή πεταλουδίτσα
θέλει να ζει μέσα σ’ ελεύθερο ουρανό
κι όχι να μοιάζει ανεμώνη που μαδάει
σε κάποιο τόπο γκρίζο, μαύρο, σκοτεινό.