Πέρασ' από δω η Ελένη;
ποιος την έχει δει;
στην καρδιά της είχε τρύπα
κι έμοιαζε παιδί
ποιοι την πήραν, τι της είπαν
πάψε να ρωτάς
ήταν όρκος η Ελένη
σ΄ άρεσε να τον πατάς.

Λόγια στα σεντόνια
λύπες και φοβέρες
βλέφαρα κλαμένα
και χρυσάνθεμα

πέταξες τα χρόνια
πέταξες τις μέρες
πέταξες κι εμένα
μέσ’ στ’ ανάθεμα.

Πέρασ' από δω η Ελένη;
ποιοι την αγαπούν;
μου αξίζει ότι πάθω
είπες να μου πουν
ίσως κάποτε το μάθω
κι ίσως να χαρώ
ήταν δρόμος η Ελένη
κι έχει κλείσει από καιρό.