Με δίχως γκρίνιες, δίχως δάκρυα πολλά
θα τα μαζέψω τα ρουχάκια μου μια μέρα,
θα σε αφήσω και θα φύγω μακριά
και θα κρατήσω για ενθύμιο τη βέρα.

Με δίχως τύψεις θα σου φύγω μια βραδιά
και τράβα ζήσε με το νέο έρωτα σου,
και θα τη βγάλω να τη φάω την καρδιά
μα από λύπηση δεν κάθομαι κοντά σου.

Θα βρω κι εγώ τον άνθρωπο μου στη ζωή
να μου γλυκάνει το μεγάλο τον καημό μου,
κι αφού δεν θέλεις πια να ζήσουμε μαζί
θα φύγω τώρα να ‘χω τον εγωισμό μου.