Έλα, έλα Ηρακλή κι άλλος άθλος σε καλεί,
έλα, έλα Ηρακλή μια δουλίτσα σου ‘χω απλή.
Δεν σηκώνω αντιρρήσεις τρέχα ευθύς να κυνηγήσεις
της Αρτέμιδος την φίνα την ωραία ελαφίνα.

Άνεμο έχει στα ποδάρια για να τρέχει δίχως χνάρια
δεν υπάρχει τέτοιο ελάφι, έχει κέρατα χρυσάφι.
Και τι άλλο έχει, λες, έχει χάλκινες οπλές
και κανείς, την πονηρή να την πιάσει δεν μπορεί.

Χέι-χέι χέι-χέι

Να ο ήρωας ορμάει
πιάνει να την κυνηγάει,
δάση και βουνά περνάνε
και στιγμή δεν σταματάνε.
Χέι-χέι χέι-χέι

Να και την τσακώνει τώρα
στων Υπερβορείων τη χώρα,
τέλος βέλος της πετάει
και στο πόδι την χτυπάει.
Χέι-χέι χέι-χέι

Ευρυσθέα έξω βγες
να η ελαφίνα δες.

Αλλά δεν θα στην αφήσω
θα την πάρω πάλι πίσω,
η θεά να μη θυμώσει
και μας κατακεραυνώσει.