Ηρακλή, παλικαρά
σου ’χω άθλους με ουρά.

Του μηνάει ο Ευρυσθέας βασιλέας της Νεμέας.
Σου ‘χω κι άλλο ταξιδάκι φεύγα, πήγαινε στη Θράκη
θέλω τέσσερα αλογάκια ζωηρούλια πουλαράκια.

Τ’ άλογα του Διομήδη
ε, για σε θα’ ναι παιχνίδι.

Δεν είναι όμως χορτοφάγα, πρόσεξε είν’ ανθρωποφάγα
μπες κρυφά και άρπαξέ τα, δάμασέ τα, σέλωσέ τα,
φέρ ’τα αμέσως ήρωα μου πρέπει να γενούν δικά μου.

Τ’ άλογα του Διομήδη
ε, για σε θα’ ναι παιχνίδι,
ξέρεις, μόνο, αντί σανό
κρέας τρων’ ανθρωπινό.

Φεύγει ο Ηρακλής ταχύς πάει στη Θράκη και, ευθύς,
τ’ άλογα τα αιφνιδιάζει τα τσακώνει, τα δαμάζει
κι έτσι, φρόνιμα κι ωραία τα οδηγεί στον Ευρυσθέα.

Θείε Ευρυσθέα γεια σου
χάρισμά σου τ’ άλογά σου
είναι ακόμα ξαναμμένα
πρόσεξε μη φαν κι εσένα.