Ήταν κάτι κότες, που λέτε, κότες παλαβές,
ξέραν και καράτε, που λέτε ξέραν και λαβές.
Βρήκανε μια λίμνη, που λέτε λίμνη Στυμφαλία
στήσαν και ομπρέλες, που λέτε σαν σε παραλία.

Άγρια κάκακα - κακαρίζουν
κόκο και σκορπούν πανικό,
όποιον και να δουν τον ραμφίζουν
κόκο - κοκοκό τι κακό.

Νύχια σιδερένια, Θεέ μου ράμφος σουβλερό
τέρμα τα κολύμπια, Θεέ μου τέρμα το νερό.
Φέρτε μου τα βέλη, στ’ αλήθεια, φέρτε μου το τόξο
λέει ο Ηρακλέας, στ’ αλήθεια, πάω να τις διώξω.

Άγρια κάκακα - κακαρίζουν
κόκο - κόκο - κόκο – κοκό,
άχου συμφορά που μας βρήκε
κόκο - κοκοκό τι κακό.

Κρύβεται στην όχθη, που λέτε τις χτυπάει γερά
γέμισε ο αέρας, που λέτε πούπουλα, φτερά.
Κάνανε τον μάγκα, που λέτε θέλανε καβγά
χάσαν τα καλάθια, που λέτε χάσαν και τ’ αυγά.

Άγρια κάκακα - κακαρίζουν
κόκο και σκορπούν πανικό,
άχου συμφορά που μας βρήκε
κόκο - κοκοκό τι κακό

Βρε τις Στυμφαλίδες, που λέτε
βρε τα κουτορνίθια
καταλήξαν όλες, που λέτε
σούπα με κρεμμύδια.