Γάλα, μπιφτέκια και τυρί μάς δίνουν οι αγελάδες
μα κάποιες τους συνήθειες μας βάζουν σε μπελάδες.
Δεν ξέρουν πάμπερς τι θα πει και τι χαρτί υγείας
κι εκεί ’ναι που την έπαθε ο βασιλιάς Αυγείας.

Βρε δώσ’ του η μια και δώσ’ του η άλλη
κι είν’ οι στάβλοι μαύρο χάλι.

Στους στάβλους που τις έκλεινε νύχτα να κοιμηθούνε
όποτε θέλανε “κακά”, τα κάναν όπου βρούνε.
Ψηλά βουνά οι κοπριές είχε βρωμίσει ο τόπος
να καθαρίσουν έπρεπε μα δεν υπήρχε τρόπος.

Βρε δώσ’ του η μια και δώσ’ του η άλλη
κι απ’ τη βρώμα μου ‘ρθε ζάλη.

Πήγε από ‘κει ο Ηρακλής πρωί-πρωί μια Τρίτη
κι από την μπόχα την πολλή του έπεσε η μύτη.
Δεν είναι αυτή κατάσταση, πρέπει να καθαρίσω
και μάλιστα στα γρήγορα, προτού λιποθυμήσω.

Βρε δώσ’ του η μια και δώσ’ του η άλλη
Κι είν’ οι στάβλοι μαύρο χάλι.

Σε δυο αυλάκια που έσκαψε έριξε δυο ποτάμια
ξεπλύναν τα πατώματα, πλύνανε και τα τζάμια.
Μοσχάρια μου ασυγκράτητα τώρα εγώ θα φύγω
ξέρω πώς είναι δύσκολο μα κρατηθείτε λίγο.