Ακροβάτες του αιώνα
κάτω από τον Παρθενώνα,
ειρωνεία, ειρωνεία.

Προσφυγάκι η καρδιά
ξενυχτάει στην ουρά,
ανεργία, ανεργία.

Και σε θέλω, σε ζητάω, ξεψυχάω στα στενά,
αχ, Ελλάδα, σ’ αγαπάω, μη σκοτώνεις τα παιδιά.
Μια ελπίδα θέλω μόνο, μια ματιά σου απ’ την καρδιά,
να σε βρω μέσα στο χρόνο στην αρχαία αγορά.

Παραβάτες του κανόνα
μες στα δύσκολα τα χρόνια,
τι μαγεία, τι μαγεία.

Μες στις πλαστικές οθόνες
εξουσίες και αγχόνες,
τυραννία, τυραννία.

Και σε θέλω, σε ζητάω, ξεψυχάω στα στενά,
αχ, Ελλάδα, σ’ αγαπάω, μη σκοτώνεις τα παιδιά.
Μια ελπίδα θέλω μόνο, μια ματιά σου απ’ την καρδιά,
να σε βρω μέσα στο χρόνο στην αρχαία αγορά.

Τρέμει ο ήλιος πριν να βγει
σαν φονιάς πριν δικαστεί,
καραντίνα, καραντίνα.

Βάλε γκάζια στην ψυχή
και γκαζάκια στο γιαπί,
στην Αθήνα, στην Αθήνα.

Και σε θέλω, σε ζητάω, ξεψυχάω στα στενά,
αχ, Ελλάδα, σ’ αγαπάω, μη σκοτώνεις τα παιδιά.
Μια ελπίδα θέλω μόνο, μια ματιά σου απ’ την καρδιά,
να σε βρω μέσα στο χρόνο στην αρχαία αγορά.

Ακροβάτες του αιώνα
κάτω από τον Παρθενώνα,
ειρωνεία, ειρωνεία.