Κλείνω τα μάτια
βγάζω από τη πρίζα το μυαλό
τόσα παλάτια
κι όμως δεν βλέπω ουρανό.

Όλη η ζωή μου
ένα χλιδάτο μαγαζί
μου μοιάζει η ψυχή μου
σ’ ένα παιδότοπο να ζει.

Έτη φωτός ταξίδια δεν πήγα πουθενά
κέρδισα στα παιχνίδια, ποτέ στα σοβαρά.
Και που και που τρομάζω και τη ζωή μου αλλάζω
με μία ώρα παιδική χαρά.
Παιδική χαρά, παιδική χαρά.

Κλείνω το φως μου
να ‘χαν διακόπτη οι σκιές
όλου του κόσμου
είναι εδώ οι μοναξιές.

Δεν είναι ψέμα
αν θες μπορείς και να πετάς
μα όλο το θέμα
είναι να μάθεις ν’ αγαπάς.

Έτη φωτός ταξίδια δεν πήγα πουθενά
κέρδισα στα παιχνίδια, ποτέ στα σοβαρά.
Και που και που τρομάζω και τη ζωή μου αλλάζω
με μία ώρα παιδική χαρά.
Παιδική χαρά, παιδική χαρά.