Σε θυμάμαι, σε θυμάμαι
τις στιγμές που ήμουν πλάι σου θυμάμαι
κι ορκιζόμουνα δικός σου πάντα να ‘μαι
και ταξίδευα στ’ όνειρο μαζί σου
και μου χάριζες ζωή απ’ τη ζωή σου.
Σε θυμάμαι, σε θυμάμαι.

Σε θυμάμαι, σε θυμάμαι όταν νυχτώνει
και λέω θεέ μου ας είναι μόνη
για να γυρίσει στη δική μου αγκαλιά,
μα δε γυρίζεις, μα δε γυρίζεις και λυπάμαι.
Σε θυμάμαι.

Σε θυμάμαι
τη ζωή μου όταν σου ‘δινα θυμάμαι
που ορκιζόσουνα μαζί να προχωράμε
στης αγάπης τα ατέλειωτα νυχτέρια
που με πήγαινες πιο πάνω κι απ’ τ’ αστέρια.
Σε θυμάμαι, σε θυμάμαι.

Σε θυμάμαι, σε θυμάμαι όταν νυχτώνει
και λέω θεέ μου ας είναι μόνη
για να γυρίσει στη δική μου αγκαλιά,
μα δε γυρίζεις, μα δε γυρίζεις και λυπάμαι.
Σε θυμάμαι.