Κοίτα εκείνο τ' άσπρο παλικάρι
το λειωμένο σώμα του για δες.
Είν' το φεγγάρι που χορεύει
στην Κιντάνα των νεκρών.

Το λειωμένο σώμα του για δες
μαυρισμένο από σκιές και λύκους.
Μάνα χορεύει το φεγγάρι
στην Κιντάνα των νεκρών.

Ποιος πληγώνει το μαρμάρινο πουλάρι
εκεί όξω στην αυλόπορτα του ύπνου;
Είναι το φεγγάρι,
στην Κιντάνα των νεκρών.

Ποιός κοιτά τα γκρίζα μου γυαλιά
με τα συννεφιασμένα μάτια του;

Ας πεθάνω λοιπόν στην κλίνη μου
μ' όνειρα χρυσαφένιων λουλουδιών.
Μάνα χορεύει το φεγγάρι
στην Κιντάνα των νεκρών.

Δεν είν' ο άνεμος είναι το φεγγάρι
στην Κιντάνα των νεκρών.

Ποιός μουγκρίζει μ' αναστεναγμό
τεράστιο μελαγχολικού βοδιού.

Είναι το φεγγάρι,
στην Κιντάνα των νεκρών.

Το φεγγάρι στεφανωμένο με πυράκανθα
που χορεύει, χορεύει, χορεύει
στην Κιντάνα των νεκρών.