Άσπρα τα σπίτια του νησιού
άσπρο το γέλιο του παιδιού
να ‘τανε κάτασπρη και η καρδιά του κόσμου
όνειρο θα ‘ταν η ζωή
θα λέγαμε κάθε πρωί,
ο αδερφός μου.

Γαλήνεψαν οι θάλασσες
Θεούλη μου το βράδυ αυτό,
άνθρωπε αν εχάλασες κοιμήσου
και θυμήσου το Χριστό.

Κρύα τα μάτια του φονιά
κρύα βραδιά κι η μοναξιά
κι όμως υπάρχει πυρκαγιά η αγάπη εντός μου
άνοιξε φίλε μου να μπω
να σε φιλήσω και να πω,
ο αδερφός μου.

Γαλήνεψαν οι θάλασσες
Θεούλη μου το βράδυ αυτό,
άνθρωπε αν εχάλασες κοιμήσου
και θυμήσου το Χριστό.