Άραγε σμίγουν οι νεκροί στον κόσμο η τον άλλο
γιατί πεθύμησα να δω του κύρη μου το ζάλο

Με τυραννάει η σκέψη μου, στείλε μου ένα σημάδι
αν είσαι και περνάς καλά στον μαυρισμένο Άδη

Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή που θα συναντηθούμε
και θα 'χομε τόσα πολλά ο γεις τ' αλλού να πούμε

Σε πλησιάζω πιο πολύ όσο περνούν τα χρόνια
και σου βαστώ παινέματα 'πο φίλους κι από εγγόνια