Δε μίλησα ποτέ μου για τα μάτια σου.
Ούτε ξεστόμισα κουβέντα για τα χείλη σου.
Κι ας έχω έτοιμη μια απόχη να ψαρεύω τα λόγια σου.
Κι ας έχω έτοιμη μια απόχη.

Δεν αναφέρθηκα στα χέρια σου.
Κι ας με υπάρχουν σε μια αφύσικη προέκταση.
Κι ας με τυλίγουν σ ένα άδειο, ανύπαρκτο μηδέν.
Κι ας με τυλίγουνε.

Δεν άρθρωσα ούτε λέξη για τα πόδια σου,
Κι ας περιμένω το δικό τους κάλεσμα.
Κι ας νοσταλγώ ξανά τη ζέστη τους κάθε που χειμωνιάζει.
Κι ας νοσταλγώ.

Δεν είπα πόσο θέλω να κάνουμε έρωτα,
Ούτε για σώματα ενωμένα μίλησα.
Ούτε για σώματα λιωμένα σαν κεράκια είπα.
Απλά τα σκέφτομαι.