Πάλι μου λες ότι δε θες
ν’ ακούσεις κι άλλες τέτοιες συμβουλές,
απ’ αυτές που άκουγες και χθες
και μου ‘λεγες τι μαλακίες μου λες.

Σε βλέπω πάλι μόνο να περπατάς
μονάχα εσύ ξέρεις το τι τραβάς
προσπάθησε λιγάκι να το δεις
σ’ αυτό το πάρτι δε σε κάλεσε κανείς.

Το ξες μα δε το λες πως έχεις μείνει μόνος
το ξες μα δε το λες μα το ‘χω ξαναδεί
το ίδιο έργο απ’ την αρχή.
Τραγούδια μίσους τραγουδάς
σπασμένα πόδια κι όμως περπατάς
ως το τέλος της γραμμής.

Και το ρεφρέν που θα σφυράς
σαν ουρλιαχτό θα σβήσει μονομιάς
της γκρίζας πόλης τη βοή.

Πάλι και χθες όπως προχθές
σκεφτόσουν κάτι νύχτες μαγικές
μ’ αυτές περάσαν θες δε θες
άνοιξ’ τα μάτια σου και δες.

Θα δεις εικόνες παρακμής
μεσ’ το μπουκάλι πάλι θα κρυφτείς
δεν έχει τίποτα πλέον να πεις
ότι κι αν κάνεις άκρη δε θα βρεις

Το ξες μα δε το λες πως έχεις μείνει μόνος
το ξες μα δε το λες μα το ‘χω ξαναδεί
το ίδιο έργο απ’ την αρχή.
Τραγούδια μίσους τραγουδάς
σπασμένα πόδια κι όμως περπατάς
ως το τέλος της γραμμής.

Μα εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ
όσα χρόνια κι αν περάσουν
χαραγμένες νότες θα 'χω
από δωδεκάρι κουπλέ.
Ροκ εντ ρολ μέσα στα μούτρα
και στα μπαρ τις μπύρες κούτρα.
Πανκ ολέ.