Νομίζεις προδώσανε μόνο εσένα,
νομίζεις πληγώθηκες μόνο εσύ,
μου λες δεν αξίζουν σε κανένα
τα κόλπα που σου παίξε εσένα η ζωή.

Πως ζούσα μονάχος με το ψέμα
μέχρι την ώρα που φάνηκες εσύ.

Να μου γιατρέψεις τις πληγές που άφησε ο χρόνος
να πονάς τις Κυριακές να μη νιώθω μόνος.
Μα απ' το υπόγειο ακούς φωνές σε κυριεύει ο τρόμος
παράτα με, παράτα με,
παράτα με, παράτα με.

Νομίζω προδώσανε και εμένα,
νομίζω με πρόδωσες ακόμα και εσύ,
που βλέπεις σαπίζει ένα ένα
ότι αγάπησα σ' αυτή τη ζωή.

Πως ζούσα μονάχος με το ψέμα
μέχρι την ώρα που φάνηκες εσύ.

Να μου γιατρέψεις τις πληγές που άφησε ο χρόνος
να πονάς τις Κυριακές να μη νιώθω μόνος.
Μα απ' το υπόγειο ακούς φωνές σε κυριεύει ο τρόμος
παράτα με, παράτα με,
παράτα με, παράτα με.