Τα όνειρα του βλέπει να πνίγονται
απαθής.
Στέκεται εκεί με τα χέρια στις τσέπες
και παρακολουθεί τον καταποντισμό τους.
Στέκεται εκεί ακίνητος και βλέπει
σχεδόν ευτυχισμένος τον πνιγμό τους.
Στέκεται εκεί και παρακολουθεί
τελείως απαθής.

Σκοινί δεν έχει να τους ρίξει
ούτε σωσίβιο, ούτε σανίδα σωτηρίας.
Στέκεται εκεί με τα χέρια στις τσέπες
και παρακολουθεί τον καταποντισμό τους.
Στέκεται εκεί ακίνητος και βλέπει
σχεδόν ευτυχισμένος τον πνιγμό τους.
Στέκεται εκεί και παρακολουθεί
τελείως απαθής.

Όμως αν το σκεφτείς είναι παρηγοριά
να μένεις επιτέλους δίχως όνειρα
γιατί είναι σ’ όλους μας γνωστό ότι τα όνειρα
έχουν αδιάκοπα μια τάση να ναυαγούν.
Να ναυαγούν.

Και είσαι εσύ, πάντα εσύ
που πρέπει να τα διασώζεις.