Θυμάσαι το βασιλικό
όλο σγουρό στη γλάστρα
χρωματιστά γαρύφαλλα
στο πέρα παραθύρι.

Δυο μάτια που καθρέφτιζαν
τον ουρανό με τ' άστρα
μην τα ζητάς, δεν θα τα βρεις
αλλάξαν νοικοκύρη.

Θυμάσαι πως το χέρι σου
έσφιγγε κάποιο χέρι
και δυο σειρές ματόκλαδα
σου 'καναν το χατίρι.

Για να περνάς στον ίσκιο τους
όμορφο καλοκαίρι
τα πήραν σ' άλλη γειτονιά
αλλάξαν νοικοκύρη.

Θυμάσαι εκείνα τα χλωμά
που σιγοτρέμαν χείλη
όλο δροσιά σαν ξέχειλο
ερωτικό ποτήρι.

Που σε μεθούσαν τα γλυκά
τα βράδια του Απρίλη
τώρα ανόρεχτα φιλούν
το νέο νοικοκύρη.