Αρχή και τέλος μονοπάτια διαδρομές
κι αυτό που μένει σαν του λουλουδιού τη γύρη
μια στιγμούλα ας είναι πανηγύρι
σαν χιόνι στις κορφές, σαν χιόνι στις κορφές

Σαν πρώτα ανάβω στο τραπέζι τα κεριά
και ψάχνω λόγο μες στη φλόγα σου να μείνω
δίπλα μου στέκεις την καρδιά μου ανοίγω
δεν είσαι εδώ κοντά, δεν είμαι πουθενά

Τι με κοιτάζεις, δεν έχω τίποτα άλλο τίποτα να πω
κι αυτός ο έρωτας ξεγλίστρησε δεν φταίω μόνο εγώ
μη με δικάζεις, δίνουν και πάιρνουν στο κορμί μου οι ενοχές
κι αυτός ο έρωτας γεννήθηκε να ζει μόνο στο χθες

Αρχή και τέλος γεύματα και εκδρομές
χάδια αφημένα στ’ αδειανό μας το τραπέζι
κι ο έρωτάς μας σ’ άλλο έργο παίζει
με τρείς αναλαμπές, με τρείς αναλαμπές

Τι με κοιτάζεις, δεν έχω τίποτα άλλο τίποτα να πω
κι αυτός ο έρωτας ξεγλίστρησε δεν φταίω μόνο εγώ
μη με δικάζεις, δίνουν και πάιρνουν στο κορμί μου οι ενοχές
κι αυτός ο έρωτας γεννήθηκε να ζει μόνο στο χθες