Πλέκω ένα ακόμη μύθο για τις μέρες που θα ‘ρθουν
Μες τ’ αθώα σου τα μάτια που το πέλαγος κοιτούν
Φέγγει το φεγγάρι πάλι και τη θάλασσα φωτίζει
Σε ποιο μακρινό λιμάνι κάποιο πλοίο σ’ αφήνει
Σβήνει το κύμα τα βήματά σου
Και μένει η παραλία άδεια
Σιγά- σιγά ξεχνώ τη ματιά σου
Κι είναι αβάσταχτα τα βράδια
Σβήνει το κύμα τα βήματά σου

Τα γαλάζια σου τα μάτια θα φέρουν μέρες βροχερές
Όταν φύγεις δια μαγείας θα γίνουν λύπες οι χαρές
Φέγγει το φεγγάρι πάλι κι όλη η ζωή μου λάμπει
όταν η νύχτα σβήσει, πίσω δε θα γυρίσει
Σβήνει το κύμα τα βήματά σου
Και μένει η παραλία άδεια
Σιγά- σιγά ξεχνώ τη ματιά σου
Κι είναι αβάσταχτα τα βράδια
Σβήνει το κύμα τα βήματά σου
Να σκέφτομαι δεν μπορώ πως δε θα σε ξαναδώ

Σβήνει το κύμα τα βήματά σου
Και μένει η παραλία άδεια
Σιγά- σιγά ξεχνώ τη ματιά σου
Κι είναι αβάσταχτα τα βράδια
Σβήνει το κύμα τα βήματά σου