[ Τι να πω, δεν έχω τι να πω
δεν ξέρω από που ν’ αρχίσω,
από πού ν’ αρχίσω, απ’ το τέλος, απ’ την αρχή.
Μα τι να ‘κανα,
παράδερνα μαζί του σε μια θύελλα, όλα του τα ‘δωσα.
Του στάθηκα σαν μάνα, ότι μου ζητούσε το ‘κανα
δεν του ‘λειψε τίποτα, δεν τον στέρησα από τίποτα,
εγώ μπορούσα να στερηθώ, εκείνο όχι.
Τι να πω, δεν έφταιγα εγώ
γι αυτά που γίνανε. ]

[ Του συγχωρνούσα τα πάντα, δεν ξέρω
Μπερδεύτηκε, άλλαξε, φόρεσε γυναικεία,
παντρεύτηκε, πήγε φυλακή
δεν ξέρω γιατί το ‘χαν μέσα. ]

Βάλε και ξαναβάλε
μες στο γυαλί και το ποτήρι
πόνε καημέ μεγάλε
ή θα με πιεις ή θα σε πιω.

Βάλε και ξαναβάλε
κάνε μου απόψε το χατίρι
βρες μου ένα φινάλε
που να χωράει εμάς του δυο.

[ Έχω καιρό να το δω
γιατί δεν μπορώ άλλο, απόκαμα.
Και το ‘χα ένα, ένα παλικάρι
αλλά μου το πήρε η θάλασσα,
η θάλασσα πήρε τον άντρα μου
μου πήρε και τον γιό μου,
δυο φορές χήρεψα.
Για αυτό έρχομαι στη χάρη της
για να αναπάψει την ψυχή
και το κορμί του παιδιού μου
να του χαρίσει γαλήνη εκεί που είναι.
Τι να πω, δεν έχω τι να πω
δεν ξέρω που ν’ αρχίσω ]

Βάλε και ξαναβάλε
μες στο γυαλί και το ποτήρι
πόνε, καημέ μεγάλε
ή θα με πιεις ή θα σε πιω.

Βάλε και ξαναβάλε
κάνε μου απόψε το χατίρι
βρες μου ένα φινάλε
που να χωράει εμάς του δυο.