Ζω σ’ ύπνους ξένους,
μόνος στο βαγόνι που καίγεται
Δρόμοι σωστοί σε λάθος τόπους
Τρελλά γυρνάνε οι εποχές
Είναι οικείες οι σκιές
κι ας έχω τις μορφές ξεχάσει
Ήταν υγρά τα δειλινά και χάρτινοι οι ιππότεςΤρελλά γυρνάνε οι εποχές
Και να, φοβάμαι πια τ’ αστέρια
Τα κρύα, αδιάφορα των φίλων χέριαΤρελλά γυρνάνε οι εποχές