Σ’ ένα χαρτάκι έγραψα, θυμήσου: «Είμαι εδώ!»
θλιμμένο δάκρυ μάγεψα στα μάτια σου σαν δω
Ασήμι και χρυσόσκονη ν’ αφήσει όπου στάξει
και το χαρτί που σου ’δωσα καμιά φωτιά μην κάψει.

Με δυο λέξεις χάραξα τον τόπο που θα μείνω
και όλα τα ανείπωτα στα χέρια σου τ' αφήνω.

Μα εσύ βαρκούλα το ’κανες και τ’ άφησες να φύγει
γιατί η υπόσχεση αυτή για σένα ήτανε λίγη.
Τη στάχτη από τη μοναξιά αγγίζω και θυμάμαι
πως εδώ είμαι μάτια μου, αχ και για πάντα θα ’μαι.