Η ζήλια φέρνει χωρισμό κι ο χωρισμός πληγώνει,
Μα μου ζηλεύγεις ανέ θες να μην πομείνεις μόνη.

Εμείς δεν ξεχωρίζομε εκτός κι ανέ γυρίσει,
Η γρίπη του Δεκαοκτώ να μας εξεχωρίσει.

Ήρθε και τούτη η άνοιξη κι εμίσεψένε πάλι,
Κι εφύλαξα τα’ ελπίδες μου για τη χρονιά την άλλη.

Έφυγε πάλι η άνοιξη κι επόμεινε η φωλιά του,
Μισοχτισμένη και βαριά θα ’ναι η χειμωνιά του.

Μια φιλενάδα τζη παλιά ήρθε και μου πε πάλι
Τόσο καιρό που ’ναι μακριά τα ρέγκια που ’χει βγάλει.

Να πεις τση φιλενάδας σου να κάνει τη δουλειά τζη,
Να μη γενούνε φονικά με τα νεκατερά τζη.