Μες τα μάτια σου μια ξένη απ’ το πείσμα σου χαμένη
το εγώ σου σκοτώνει τον έρωτα αυτόν.
Πόσο ακόμα να ξεχάσω να φοβάμαι μη σε χάσω
γιατί πες μου, γιατί.

Με μισώ που σ’ αγαπάω, μια με βρίζω μια γελάω
κι όλο φεύγω μα πάλι κοντά σου γυρνώ
Να ‘χα δύναμη να σβήσω, την αγάπη να νικήσω
μα πες μου πως μπορώ.

Μόνο εσύ
έχεις τρόπο να καις τις στιγμές,
να με κάνεις θηρίο αν θες,
με τελειώνεις μ’ αλήθειες γυμνές,
οι λέξεις πληγές.

Μόνο εσύ
μια με θες, μια δεν ξέρεις τι θες,
οι γενναίοι πονάνε μου λες,
η αγάπη δεν νίκησε δες
μη λες πως με θες.

Μες τα δίχτυα σου πιασμένη στα όνειρά σου μπερδεμένη
μια σε θέλω, μια λέω πως αδιαφορώ.
Μες στις νύχτες μου σε ψάχνω και το σ’ αγαπώ φωνάζω
μ’ ακούς, γιατί δε μ’ ακούς.

Κι αν με σκόρπισες υπάρχω συνεχίζω προχωράω,
δε λυγίζω και πάλι αντέχω για δυο.
Ίσως κάπου σε κρατήσω στην ψυχή σου εκεί να ζήσω
εδώ, θα ‘μαι εδώ.

Μόνο εσύ
έχεις τρόπο να καις τις στιγμές,
να με κάνεις θηρίο αν θες,
με τελειώνεις μ’ αλήθειες γυμνές,
οι λέξεις πληγές.

Μόνο εσύ
μια με θες, μια δεν ξέρεις τι θες,
οι γενναίοι πονάνε μου λες,
η αγάπη δεν νίκησε δες
μη λες πως με θες.