Αφού κλαις εσύ
δυο μέτρα μπόι, εγώ τι να κάνω,
που με γνωρίζει πιο καλά ο κεραυνός.
Αφού κλαις εσύ
δυο μέτρα μπόι, εγώ, εγώ τι να κάνω,
που ‘ναι δυο βήματα μπροστά μου ο γκρεμός.

Μου τρέμουν τα χέρια
και θέλω τσιγάρο ν’ ανάψω,
με ζώνουν μαχαίρια
δεν θέλω μπροστά σου να κλάψω.

Μα πώς να μη κλάψω,
πώς να μην κλάψω, πως
αφού κλαις εσύ ο δυνατός.

Αφού κλαις εσύ
δυο μέτρα μπόι, εγώ τι να κάνω,
που ‘χω λιγότερο κουράγιο στην καρδιά.
Αφού κλαις εσύ
δυο μέτρα μπόι, εγώ, εγώ τι να κάνω,
που ‘μαι μια ένα τίποτα που πάει στο πουθενά.

Μου τρέμουν τα χέρια
και θέλω τσιγάρο ν’ ανάψω,
με ζώνουν μαχαίρια
δεν θέλω μπροστά σου να κλάψω.

Μα πώς να μη κλάψω,
πώς να μην κλάψω, πως
αφού κλαις εσύ ο δυνατός.