Έτσι όπως πέφτουν οι βροχές πάνω στο τζάμι
στο νου μου έρχονται εικόνες σου παλιές
κυλούν στα μάτια μου τα δάκρυα ποτάμι
όπως αλλάζουν της καρδιάς οι εποχές

Σε κάποιο όνειρο ξανά θ΄ανταμωθούμε
τα χέρια θ΄ανταλλάξουνε αφή
κουβέντες αδιάφορες θα πούμε
σαν δυο φίλοι που για χρόνια έχουν χαθεί

Συνωστισμένα παραμύθια στην ψυχή μας
όλες οι αγάπες μια σκακιέρα απο χαρτί
κι έτσι όπως πέφτει η βροχή μες στη ζωή μας
σε άλλο χείμαρο ο καθένας θα χυθεί

Σε κάποιο όνειρο ξανά θ΄ανταμωθούμε
τα χέρια θ΄ανταλλάξουνε αφή
κουβέντες αδιάφορες θα πούμε
σαν δυο φίλοι που για χρόνια έχουν χαθεί