Σαν σε πρωτόδα μάτια μου τα κάλλη σου περιβόλι
που μου λαβώσαν την καρδιά με τ’ αργυρό τους βόλι
σαν ναυτικός που χάθηκα στων θαλασσών τα βάθη
λαχτάρισα μικρούλα μου του έρωτα σου πάθη

Λήθης φιλί μου χάρισες και σε καράβι μπήκες
μακρύ ταξίδι αρχίνησες κι απ’ τη ζωή μου βγήκες
σπουργίτι σε κλουβί καρδιάς και πέταξες κι εχάθεις
για πες μου ήντα σου καμα και δε θες να ξανάρθεις

Τραγούδι θέλω να σου πω μα έχω φτερά σπασμένα
ψάχνω αστεράκια που μιλούν να σου το πουν για μένα
να γίνουν του καημού φωτιά ελπίδες να μοιράσουν
να βρούμε την καρδούλα σου χαρά να την κεράσουν

Λήθης φιλί μου χάρισες και σε καράβι μπήκες
μακρύ ταξίδι αρχίνησες κι απ’ τη ζωή μου βγήκες
σπουργίτι σε κλουβί καρδιάς και πέταξες κι εχάθεις
για πες μου ήντα σου καμα και δε θες να ξανάρθεις

κι όταν τον ομορφότερο χορό σου μου χαρίσεις
με σφιχταγκάλιασμα ζεστό ας μ’ αποχαιρετήσεις
να γίνει ο σεβντάς φιλί να σεργιανά στην πλάση
με του έρωτα τα θαύματα τον κόσμο να χορτάσει