Η κυρία Χελωνίτσα που τη λένε Κατινίτσα
είναι λίγο κουτσομπόλα και τα μαρτυράει όλα.
Μια μέρα στο ποτάμι, το αφτί της κάτι πιάνει...
Θέλει λέει ο λαγός να κατέβει για αρχηγός
Να νικήσει το λιοντάρι και τον θρόνο του να πάρει!
Σαν το ακούει η χελώνα μένει μ’ ανοιχτό το στόμα...
«Άκουσαν καλά τα αφτιά μου ή με γελάει η αφεντιά μου;»
Μια και δυο παίρνει τη στράτα να προφτάσει τα μαντάτα!

- Χαχαχαχαχαχαχα
- Τι γελάτε βρε παιδιά;

Ανεβαίνει ένα λόφο, κατεβαίνει δυο βουνά
διασχίζει δέκα λίμνες και σαρανταδυό χωριά…
Συναντάει έναν δράκο, τρεις τουρίστες πιγκουίνους
έναν τζίτζικα με φράκο και ένα τσούρμο βεδουίνους
Περπατάει μες τα δάση, τα μαντάτα να προφτάσει
Περπατάει νύχτα μέρα με βροχή και με αέρα
Περπατάει με λιακάδα, περπατάει και με φεγγάρι
περπατάει να προφτάσει, να τα πει όλα στο λιοντάρι
Περπατάει η καημένη, μα στην ίδια θέση μένει…

-Χαχαχαχαχαχαχα
- Τι γελάτε βρε παιδιά;

Και περάσαν τόσα χρόνια
το λιοντάρι έκανε εγγόνια
και είναι ακόμα στην κορυφή του θρόνου…
και η Κυρία Χελωνίτσα
που τη λένε Κατινίτσα
είναι ακόμα στα μισά του δρόμου!

-Χαχαχαχαχαχαχα
-Tι γελάτε βρε παιδιά;

-Ο λαγός το’ πε για πλάκα…
-Ήτανε Πρωταπριλιά!
-Χα χα χα χα χα χα χα,
-χα χα χα χα χα χα χα!