Την χαραυγή μαραίνομαι
σαν φεύγεις και ξωμένω
το σούρουπο αναστένομαι
τη νύχτα σε προσμένω

σαν κεραυνού το ξάφνιασμα
έρχεσαι κι αλαργεύεις
κι άστρα αναμμένοι ουρανοί
σου φέγγουν να χορεύεις

με το κορμί σου σκόρπισες
της αμαρτίας νάμα
την αρετή λησμόνησα
και το παλιό μου τάμα

Στης αστραπής το ξέσπασμα
σε Φθινοπώρου θλίψη
με άδεια φαρέτρα κυνηγώ
χαρές που μου ’χουν λείψει

Με μοσχοφίλερο κερνώ
αγγέλους να μεθύσω
φτερά να μου χαρίσουνε
να σε γυρίσω πίσω

με το κορμί σου σκόρπισες
της αμαρτίας νάμα
την αρετή λησμόνησα
και το παλιό μου τάμα