Μ' άφησες μόνη και δεν είπες ούτε λέξη
κι αναρωτιέμαι η καρδιά πόσο θ' αντέξει,
τώρα της θάλασσας τα κύματα μετράω
κάθε τους χτύπημα στα βράχια εγώ πονάω.

Όταν χαράζει και νυχτώνει στο Αιγαίο
είναι το δάκρυ μου μια θάλασσα σου λέω.
Μες το μυαλό μου έχω εσένα διαρκώς
το φως σε φέρνει και τ' αστέρια συνεχώς.

Μα καρτερώ να ‘ρθεις και πάλι να γυρίσεις
όλα τ' όνειρά που' χαμε κάνει να ξυπνήσεις.
Να είσαι πάλι όπως και πριν στην αγκαλιά μου
να λες αγάπη μόνο αγάπη είσαι δικιά μου.

Όταν χαράζει και νυχτώνει στο Αιγαίο
είναι το δάκρυ μου μια θάλασσα σου λέω.
Μες το μυαλό μου έχω εσένα διαρκώς
το φως σε φέρνει και τ' αστέρια συνεχώς.