Όταν τη νύχτα προσπαθώ
μονάχος μου να κοιμηθώ
τη σκέψη μου εσύ τη βασανίζεις.

Κι ο νους μου πάει στα παλιά
και η καρδιά μου σε ζητά
όμως εσύ πια δεν γυρίζεις.

Και είναι οι νύχτες μου ατέλειωτες,
μοναχικές και αξημέρωτες
και είναι οι νύχτες μου ατέλειωτες.

Όταν αποκοιμηθώ
και μες στο όνειρο χαθώ
εφιάλτη μου εσύ με συγκλονίζεις.

Είσαι παντού και πουθενά
και η καρδιά μου σε ζητά
όμως εσύ πια δεν γυρίζεις.

Και είναι οι νύχτες μου ατέλειωτες,
μοναχικές και αξημέρωτες
και είναι οι νύχτες μου ατέλειωτες.