Βουτώντας στα βάθη πετώντας στα ύψη
καρδιά που ‘χει μάθει στο γέλιο, στη θλίψη
με σώμα ανοιχτό τον κόσμο γυρνώ.

Αλλάζοντας λάθη μετρώντας ανθρώπους
μπροστά στο φεγγάρι δακρύζοντας κόπους
με βλέμμα καθαρό μπροστά προχωρώ.

Κι έμαθα πως η κάθε νύχτα
φέρνει πάντα το φως
κι αν είναι απόψε ο ουρανός σκοτεινός
η κάθε νύχτα φέρνει φως.
Κι έμαθα πως η κάθε νύχτα
φέρνει πάντα το φως
κι αν μοιάζει ο δρόμος της αγάπης
κλειστός η κάθε νύχτα φέρνει φως.

Στιγμές κουβαλώντας σαν να ‘τανε βράχοι
ζωές κολυμπώντας σαν άγρια πελάγη
κι ας είπα θα πνιγώ ακόμα είμαι εδώ.

Ατέλειωτες νύχτες που μοιάζαν αιώνες
να λες ξημερώνει να στέκονται οι ώρες
κι ας είπα δεν μπορώ κερδίζω και ζω.

Κι έμαθα πως η κάθε νύχτα
φέρνει πάντα το φως
κι αν είναι απόψε ο ουρανός σκοτεινός
η κάθε νύχτα φέρνει φως.
Κι έμαθα πως η κάθε νύχτα
φέρνει πάντα το φως
κι αν μοιάζει ο δρόμος της αγάπης
κλειστός η κάθε νύχτα φέρνει φως.