Δύσκολες οι στιγμές του έρωτα μας,
Άδειες οι ώρες και η αγκαλιά μας.
Μπλεγμένο το μυαλό , βρεγμένοι δρόμοι
και η πανσέληνος δε βγήκε ακόμη.

Ζωή στο γκρι , αγάπη μου μικρή .

Στη χάση και στη φέξη
με θες και νοιώθεις έλξη
πάθος μου.
Και είναι αλήθεια πια
χάνω ελπίδα και χαρά

Στη χάση και στη φέξη
μου λες γλυκά μια λέξη
λάθος μου
Και πώς να τ’ αντέξω πως
σβήνω και χάνομαι στο φως

Δύσκολες οι στιγμές της απουσίας,
πέφτουν οι μάσκες της απελπισίας.
Χορεύω με σκιές , και όπου με βγάλει
μα η πανσέληνος κρυμμένη πάλι

Ζωή στο γκρι , αγάπη μου μικρή .