Του θεού είναι τα λάθη
και τα πάθη ανθρώπινα
ψάχνουν φως για τη σκιά τους
μες στα θεοσκότεινα.
Βράδια του περιθωρίου
με φεγγάρια χάσικα
σαν τραγούδια πειραγμένα
από τα παράσιτα.

Και στην πόλη, εκεί στην πόλη
που ταξίδια ετοίμαζες
το πρωί στα ξένα μάτια
απο φόβο ρήμαζες.

Άφτεροι έρωτες του δρόμου
να χτυπιούνται αλύπητα
σε χαλάσματα και γκρέμια
πού ναι ακατοίκητα.
Μια φωτιά για το τσιγάρο
και αστράφτουν βλέματα
μήπως και το φέρ’ η τύχη
να καούν στα ψέματα.