Ήταν ένας κήπος;
Λευκά φυτά έχω στο νου μου.
Τυφλές λάμψεις.
Το βαθμιαίο συναίσθημα
Ότι κάποιος έχει χαθεί
Στο λαβύρινθο μιας ασύλληπτης σκέψης.
Κάποτε ήμουν εκεί.
Στο όνειρο όλων όσων δεν έχουν ποτέ λεχθεί.
Δεν ήθελα να συλλάβω τον ήλιο.
Όλα τα σχήματα ήταν σαν να είχαν εκτεθεί.
Σε πρόωρη ζωή.
Η μέρα ήταν υποθετική.
Όπως και η νύχτα.