Ποιος μ’ έριξε σε τούτη τη σκηνή
Στο έργο αυτό μοιράστηκαν οι ρόλοι
Για μένα πια δεν έμεινε φωνή
Το ταίρι το δικό τους βρήκαν όλοι
Το ταίρι το δικό τους βρήκαν όλοι

Τα πρέπει δεν μ’ αφήνουνε
να σ’ αγαπώ όπως θέλω
κι’ ούτε να το λέω φανερά

Τα λόγια μου ας γίνουνε
τραγούδι να τα στέλλω
στα χείλη σου να σβήνουν τρυφερά…αχ

Όσοι μονάχοι αγαπούν
μαζί μου ας έρθουν τώρα να χορέψουν
Σε χίλια δυο κομμάτια να σκορπούν
όσοι μονάχοι αγαπούν
όσοι μονάχοι αγαπούν

Γυρεύω έναν τρόπο να στο πω
μα έρχομαι κοντά σου και τρομάζω
Τον πόνο σημαδεύω και χτυπώ
Μονάχα με το σώμα σου ταιριάζω
Μονάχα με το σώμα σου ταιριάζω