Τα λόγια σου είναι βιαστικά τα λόγια σου είναι λάθος
κι όσο πικρά μου μίλησες μου το ‘σβησες το πάθος

Παίρνω μια βάρκα με πανιά στη θάλασσα χαράζει
το κύμα μου το μίλησε πως το άδικο σου μοιάζει

Δεν έμαθα στη λησμονιά ποτέ μου δε θα μάθω
κι ας μοιάζει η αλήθεια ψεύτικη πάλι δε θα την πάθω

Με φίλους κάτσε να τα πεις με φίλους μίλησέ τα
πες πως περάσαν τα παλιά με το μυαλό σου πέτα

Το κρίμα και το άδικο άλλο δεν τα σκαλίζω
μπορεί να είναι πια γραφτό όπου πονάει να αγγίζω

Στρίψε τσιγάρο σέρτικο όλο να το καπνίσω
και σαν τη στάχτη να χαθώ άμα γυρίσω πίσω

Άλλη μια μέρα πέρασε, άλλη μια μέρα πάει
χτες η καρδιά μου πόνεσε, μα σήμερα χτυπάει

Μην τα ακούς τα όνειρα, όλο ψέματα λένε
τα μάτια σου γελούσαν χτες, σήμερα όμως κλαίνε